დიდი ხანია უკვე გზას იკვლევს ისტორიის ბილიკებზე და გზაც ხშირად არევია (ან ურევდნენ), თუმცა ჩემამდე მოაღწია და კიდევ ბევრს გაივლის მარადისობამდე. მარადისობა კი ნამდვილად მისი ხვედრია... ჩემი შეხედულება მიკერძოებული და სუბიექტურია, რამეთუ ეს ჩემი ქვეყანაა...
ხალხი ძალიან თბილი, ჭკვიანი და მედიდურია. ყოველი მათგანი საკუთარ თავს საზოგადოებასთან მჭიდრო კავშირსა და პიროვნულ ინდივიდუალიზმში გამოავლენს... ფეთქებადი ხასიათით დავიკვეხნით, მაგრამ საჭიროებისამებრ შორს ჭვრეტაც შეგვიძლია და მშვიდად აზროვნებაც... გვიყვარს ქეიფი ზე-აღმატებით... ეს ცოტათი ხელს გვიშლის, თუმცა არ ვაღიარებთ... ეს ჩემი ქვეყანაა...
ჩვენი ამინდი ძალიან წააგავს ჩვენსავე ხასიათს. იგი ცვალებადია, თუმცა მშვენიერი... ბუნება ალაგ მკაცრი და ალაგ სიმშვიდის მომგვრელი... ზღვარი ყველაფერში დაცულია... სიწმინდე ჩვენი მთის ნაკადულებში სხვა განზომილებაშია გადასული. უფრო მეტად სამოთხის მდინარეებს მოგაგონებთ წყალნი მომჩქეფარნი. მთაცა გვაქვს და ზღვაც. ეს ჩემი ქვეყანაა...
მე ბედს ვუმადლი ჩემი ქვეყნის შვილად რომ გამაჩინა. ეს ჩემი სამშობლოა...
No comments:
Post a Comment