(jimmy cliff - you can get it if you really want) ღამის 12:47-ია და გრძნობ, რომ დედამიწას ცენტრი, სადღაც შენ გვერდით აქვს. დღეს 22 იანვარს 2015 წელს ოფიციალურად გადმოგაქვს დედამიწის ცენტრის ადგილსამყოფელი აქვე ოდნავ მარჯვნივ და არ გაწუხებს ამ ფაქტს რამდენი მხარდამჭერი ან წინააღმდეგი ეყოლება. ჩვენ ქვეყანაში საღ აზრს მხოლოდ განსაკუთრებულად გამორჩეულ შემთხვევებში ან მძიმე განსაცდელის ჟამს აძლევენ საშუალებას ქმედებაში გადაიზარდოს და ეს ჩემი არგუმენტია.
ტვინს ჟანგბადი შეზღუდული ლიმიტით მიეწოდება სურდოს გამო, მგრამ ეგ არაფერი. არღვევ კანონებს და წესებს გონებისთვის, რომ თხზავდნენ ისტოიულად თეთრ ხალათიანი ტიპები თავზე წვეტიანი ქუდებით და ინკვიზიტორები, კიდევ მთელი კოლიზეუმის პერსონალი ის ვეფხები დაუმარცხებლები, რომ ეგონათ და შემდეგ გენიალურ ფილმში რასელ ქროუს გმირი, როგორი ეფექტური "ილეთით" განგმირავს ზებრის არავეგეტარიანელ და მეტად ფერად ბიძაშვილს.
კარგია როდესაც სიკეთე იმარჯვებს, როგორც მთლიან კვირაში ბოლოს შაბათ კვირის დასვენების დღეები მოდის ან წლის ბოლოს ახალი წელი. არ ვიცი, რამდენად გასაგებად გადმოვეცი, თუმცა ასოციაცია happy and-ის ეგეთია ჩემ შემთხვევაში. ის ფრაზაც არ მესმის კარგად "ყველაფერი კარგია რაც კარგად მთავრდება" - აბა აპოკალიფსის საუკეთესო დასასრული როგორ უნდა წარმოვიდგინო, ან რა კუთხიდან შევხედო ამას ?
ძალიან მინდა ჩავწვდე იაპონურ სიბრძნეს, როგორც ტომ კრუზი "უკანასკნელი სამურაის" სცენარში. საკმაოდ რთული დატვირთვის მატარებელია იპოვო შესაბამისი სიტყვა, ჟესტი, ქმედება და ცხოვრება სულ რაღაც ერთ ყვავილში.
სადღაც წავიკითხე "საუკეთესო დრო სწორედ ახლააო" !
Thursday 22 January 2015
Wednesday 21 January 2015
ცოდნის sharing-ი!
ბოლო პერიოდის ტენდენციაზე მინდა გავამახვილო ყურადღება. ყველა ცდილობს საკუთარი ცოდნის და არცოდნის გაზიარება მოახდინოს სხვადასხვა ფორმით. (მე ბლოგს ვწერ მაგალითისთვის)
ერთი სიტყვით შევდივარ ჩემ საყვარელ ვიდეოების პორტალზე youtube (ზოგადად არჩევანის სპექტრი დიდია) და ვნახულობ ათეულ პრეზენტაციას სხვადასხვა კონკრეტულ თემაზე. აქედან 75 % (ყველაზე ცუდი დათვლით) აბსოლიტური სისულელეა, ხოლო დანარჩენი 25 % -ისთვის იყურება. და კიდევ 99 % აქედან კომერციული მიზნით კეთდება და "მონეტიზაციის" პრიმიტიულ პროცესზეა ორიენტირებული. მე არ ვამბობ, რომ ეს ცუდია უბრალოდ ფაქტია ასეთი. არ ვიცი რამდენად "გაგისწორდება" როდესაც ინფორმაციის მომწოდებლის მიზანი რამდენადმე ცდება იმ ღირებულებებს რომელზეც თავად მთხრობელი, მასწავლებელი აპელირებს.(ანუ ცოდნის გაზიარება ლამის უანგაროდ)
მოკლედ ნუთუ ასეთი კეთილები გავხდით ? - ძალიანაც ვისურვებდი ამას თუმცა... არ მინდა ვინმეს გულწრფელობაში ეჭვი შევიტანო და ამას არც გავაკეთებ დაე არჩევანი თავად მკითხველმა გააკეთოს.
ადრეც მითქვამს და ახლაც იგივეს გავიმეორებ. ჩვენ მხოლოდ ერთი გზა გვაქვს მივაღწიოთ დასახულ მიზანს და იგი არ ცდება იმ შესაძლებლობების ზღვარს, რომელიც გაგვაჩნია. პირველ რიგში ვაცნობიერებთ რა გვსურს და შემდგომ ამისა სტრატეგიულად განსაზღვრული ნაბიჯებით, მიზანიმართული სვლაა საჭირო, კონკრეტულ შემთხვევებში კი სიტუაციისდა შესაბამისად სპონტანური გადაწყვეტილებების მიღებაც მოგვიწევს.
მე და ნებისმიერი სხვაც ვერაფერს გასწავლით საკუთარი თავის შესახებ. არც ის მეთოდები გამოგადგებათ მე რომ გამოვიყენე ინტროსპექციის პროცესში.
ალბათ ეს საკმაოდ მცირე მოცულობის ჰერმეტულად დახურულ ოთახს გავს სადაც ფიზიკის კანონების საწინააღმდეგოდ საკმარისი პირობებია რათა, ორმა "ქმნილებამ" იარსებოს და ერთმანეთის შეცნობით დაკავდეს. ასე წარმომიდგენია მე ჩვენი შინაგანი სამყაროს შეხვედრა იმასთან რაც რეალურად ვართ.
როგორც ამბობენ "ეძიებდეთ და ჰპოვებდეთ"-ო!
ერთი სიტყვით შევდივარ ჩემ საყვარელ ვიდეოების პორტალზე youtube (ზოგადად არჩევანის სპექტრი დიდია) და ვნახულობ ათეულ პრეზენტაციას სხვადასხვა კონკრეტულ თემაზე. აქედან 75 % (ყველაზე ცუდი დათვლით) აბსოლიტური სისულელეა, ხოლო დანარჩენი 25 % -ისთვის იყურება. და კიდევ 99 % აქედან კომერციული მიზნით კეთდება და "მონეტიზაციის" პრიმიტიულ პროცესზეა ორიენტირებული. მე არ ვამბობ, რომ ეს ცუდია უბრალოდ ფაქტია ასეთი. არ ვიცი რამდენად "გაგისწორდება" როდესაც ინფორმაციის მომწოდებლის მიზანი რამდენადმე ცდება იმ ღირებულებებს რომელზეც თავად მთხრობელი, მასწავლებელი აპელირებს.(ანუ ცოდნის გაზიარება ლამის უანგაროდ)
მოკლედ ნუთუ ასეთი კეთილები გავხდით ? - ძალიანაც ვისურვებდი ამას თუმცა... არ მინდა ვინმეს გულწრფელობაში ეჭვი შევიტანო და ამას არც გავაკეთებ დაე არჩევანი თავად მკითხველმა გააკეთოს.
ადრეც მითქვამს და ახლაც იგივეს გავიმეორებ. ჩვენ მხოლოდ ერთი გზა გვაქვს მივაღწიოთ დასახულ მიზანს და იგი არ ცდება იმ შესაძლებლობების ზღვარს, რომელიც გაგვაჩნია. პირველ რიგში ვაცნობიერებთ რა გვსურს და შემდგომ ამისა სტრატეგიულად განსაზღვრული ნაბიჯებით, მიზანიმართული სვლაა საჭირო, კონკრეტულ შემთხვევებში კი სიტუაციისდა შესაბამისად სპონტანური გადაწყვეტილებების მიღებაც მოგვიწევს.
მე და ნებისმიერი სხვაც ვერაფერს გასწავლით საკუთარი თავის შესახებ. არც ის მეთოდები გამოგადგებათ მე რომ გამოვიყენე ინტროსპექციის პროცესში.
ალბათ ეს საკმაოდ მცირე მოცულობის ჰერმეტულად დახურულ ოთახს გავს სადაც ფიზიკის კანონების საწინააღმდეგოდ საკმარისი პირობებია რათა, ორმა "ქმნილებამ" იარსებოს და ერთმანეთის შეცნობით დაკავდეს. ასე წარმომიდგენია მე ჩვენი შინაგანი სამყაროს შეხვედრა იმასთან რაც რეალურად ვართ.
როგორც ამბობენ "ეძიებდეთ და ჰპოვებდეთ"-ო!
Subscribe to:
Posts (Atom)