დღისით არ ვწერ ხოლმე... უმეტესად ''მუზა'' საღამოობით მომდის, უფრო სწორად გვიან ღამით როდესაც ყველას სძინავს გარდა რამდენიმე შეშლილისა. აი ამ წუთს კი გავიფიქრე, აუცილებელია რომ მარტო ღამით ვწერო? – რა თქმა უნდა არა ეგ მაინც არის ჩემზე დამოკიდებული რას დავწერ და როდის.
ზოგიერთი ისტორიის მოყოლა შეიძლება ზოგის არა, უმეტესობას ვერ მოყვები. პირადი ისტორიები მხოლოდ ჩვენთვის არის საინტერესო.
ვეძებე და ბოლოს ვიპოვე პასუხი. რასაც ვეძებ ის არ არსებობს ან ჯერ ვერ მივაგნებ...
სიცოცხლე სამხიარულო დღესასწაულია უბრალოდ აქ ძალიან ბევრი გაუთვალისწინებელი რამ ხდება. წვეულება ყოველთვის არ შეიძლება იყოს სასიამოვნო. მოდას ყველანი ვერ ავყვებით, რადგან ზოგჯერ ჩვენ ვქმნით მას სხვებისთვის. გინდა იყო პირველი?– ადგილი უკანა რიგში დაიკავე, გასვლის დრო ყოველთვის დგება, ამიტომ შენ ყოველთვის პირველი გახვალ. მეტი სიხარულისთვის ყოველთვის მეტი საზღაურია და ეს გარდაუვალია. მინდა წყნარად ვიწვალო წარმატების მიღწევის პროცესში, რათა შედეგით მეტად დავტკბე. უაზრო ნუგეში უბრალოდ გვანერვიულებს. თავი შეიკავე, წითელზე თუ გადახვალ მანქანა არ გაწითლდება გადატანითი მნიშვნელობით, აი პიდაპირით კი გაწითლდება. მუდამ იტანჯება მხოლოდ მაზოხისტი. თუ სიამოვნებას არ ეძებ ის თავად ვერ გიპოვის. შეიკავე თავი და დიდხანს იცოცხლებ თუმცა მუდამ ინანებ. არასდროს მოიტყუო და შენ ტრამვებით მოკვდები, სამაგიეროდ ვისაც არ მოატყუებ ისინი ინფარქტით. კეთილი საქმის კეთებისას იყავი მშვიდი და დაფიქრებული, რამეთუ პირიქით არ გამოგივიდეს. ცხოვრება რომ ომია, ეს ფრაზა ზღაპრიდან და კინოფილმიდანაა, ამიტომ აზრი აქვს დაკარგული მხოლოდ მათთვის ვისაც ცხოვრება თამაშად არ მიაჩნია. არ ინერვიულო და არ გაბოროტდები...
ეს ყველაფერი ვიცი, გააზრებულიც მაქვს და მინდა ასე გავაკეთო, თუმცა ზოგჯერ სხვა რამე მკარნახობს თუ როგორ ვიცხოვრო...
No comments:
Post a Comment